W wyniku nowelizacji Kodeksu Pracy dokonanej 12 lipca 2013 roku, zmieniły się nieco zasady pracy pracowników w godzinach nadliczbowych. Zgodnie z art. 128 Kodeksu Pracy, wymiar czasu pracy dla danego okresu rozliczeniowego, jaki obowiązuje danego pracownika, oblicza się jako iloczyn 40 godzin i liczby tygodni przypadających w okresie rozliczeniowym.
Następnie dodaje się do otrzymanego wyniku iloczyn 8 godzin i liczby dni pozostałych do końca okresu rozliczeniowego, przypadającego od poniedziałku do piątku. Przedsiębiorcy obecnie mogą, w porozumieniu z zakładową organizacją pracy, wprowadzić w firmie ruchomy czas pracy.
Może on przewidywać, że pracownicy będą rozpoczynali pracę w różnych godzinach i w dniach, które zgodnie z rozkładem są dniami pracującymi. Można również wynegocjować z pracodawcą przedział czasu, w którym pracownik zadecyduje o godzinie rozpoczęcia pracy w danym dniu. Elastyczna organizacja pracy w przedsiębiorstwach daje pracownikom prawo do większej samodzielności w ustalaniu godzin pracy. Pracodawca może jedynie określić np. że pracę pracownik powinien zacząć w godzinach od 6 rano do 9 rano i powinna ona trwać przez kolejne 8 godzin. Dzięki temu, pracownik przychodzący do pracy najwcześniej, o 6 rano, pracuje tylko do 14, a ten, który pozwoli sobie na rozpoczęcie pracy o godzinie 9, skończy pracę dopiero o 17.
Jednocześnie, pomimo elastycznego czasu pracy, taki rozkład nie może naruszać praw pracownika w zakresie prawa do odpoczynku wynoszącego 11 godzin na dobę. Ruchomy czas pracy spowodował jednocześnie, że pracownik może rozpocząć pracę w tej samej dobie, w której już ją wykonywał, po 11 godzinnym odpoczynku, ale w ramach normalnego rozkładu czasu pracy, a nie w godzinach nadliczbowych. Mówi o tym art. 1401 § 4 kp.: „W ruchomym systemie czasu pracy ponowne wykonywanie pracy w tej samej dobie nie będzie stanowiło pracy w godzinach nadliczbowych”.
Pracodawca nie może zaplanować dla pracowników wykonywanie pracy w godzinach nadliczbowych, bowiem muszą one wynikać z nadzwyczajnej sytuacji, a nie być normą w zakładzie pracy. Generalnie, jak wskazuje Kodeks pracy, praca w godzinach nadliczbowych jest dopuszczalna tylko w razie konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii lub w przypadku zaistnienia szczególnych potrzeb pracodawcy.
